სადამ ჰუსეინი

  

სადამ ჰუსეინ აბდ ალ-მეჯიდ ალ-ტიკრიტი (არაბ. صدام حسين عبد المجيد التكريتي‎‎; დ. 28 აპრილი 1937, ტიკრიტი, ერაყი - გ. 30 დეკემბერი 2006, ბაღდადი, ერაყი) — ერაყის პრეზიდენტი 1979-2003 წლებში.

სადამ ჰუსეინი დაიბადა მეცხვარის ოჯახში, პატარა სოფელ ალავიაში, რომელიც მდებარეობს 13 კილომეტრში ტიკრიტიდან. მისი სახელი არაბულიდან დაახლოებით ითარგმნება, როგორც "წინააღმდგომი". მამამისი მის დაბადებამდე ექვსი თვით ადრე დაიკარგა. მალევე კიბოსგან მისი 13 წლის ძმაც დაიღუპა. ამის შემდეგ სადამი იზრდებოდა დედის ძმასთან.
დედა ხელმეორედ დაქორწინდა, საიდანაც სადამს სამი ნახევარძმა შეეძინა. მამინაცვალი - იბრაჰიმ ალ-ჰასსანი ცუდად ექცეოდა. 10 წლის ასაკში სადამმა დატოვა ოჯახი და დაბრუნდა ბაღდათში ბიძასთან. მისი მომავალი მეუღლის მამა იყო მორწმუნე სუნიტი მუსლიმანი, ასევე 1941 წლის ინგლისი ერაყის ომის ვეტერანი. მოგვიანებით მისი ნათსავები ტიკრიტიდან მისი უახლოესი მრჩევლები გახდნენ. ბიძამისის დახმარებით დაამთავრა სკოლა ბაღდათში. სკოლის შემდეგ სამი წელი სწავლობდა ერაყის იურიდიულ სასწავლებელში, რომელიც მიატოვა 1957 წელს, 20 წლის ასაკში, რათა შეერთებოდა რევოლუცურ მოძრაობას. ამ პერიოდში ის მუშაობდა სკოლაში მასწავლებლად.

  სადამ ჰუსეინის სისხლით დაწერილი ყურანი

  ერაყელმა პოლიტიკოსებმა და სასულიერო პირებმა ჯერჯერობით ვერ გადაწყვიტეს, რა მოუხერხონ ყურანს, რომელიც დამხობილი დიქტატორის სადამ ჰუსეინის სისხლით არის დაწერილი.

1990-იან წლების ბოლოს სადამ ჰუსეინი ორი წლის განმავლობაში წიგნის ხელნაწერზე მედდასა და ისლამური კალიგრაფიის ოსტატთან ერთად რეგულარულად "მუშაობდა". მედდა მას სისხლს უღებდა - ყურანის დაწერას სულ 27 ლიტრი სისხლი დასჭირდა. კალიგრაფი ამ სისხლით ყურანს წერდა. კოალიციური შეიარაღებული ძალების მიერ ბაღდადის აღების შემდეგ, წიგნი ბაღდადის ერთ-ერთ მეჩეთში სამმაგი საკეტით ინახება.

ბრიტანულ გაზეთ The Guardian-ში გამოქვეყნებული სტატიის ავტორმა იმ მეჩეთის საცავში შესვლა შეძლო, რომელსაც

სადამმა "ყველა ბრძოლის დედა" უწოდა. "ის, რაც აქ ინახება, გადაჭარბების გარეშე ფასდაუდებელია, მილიონობით დოლარი ღირს", - განუცხადა ჟურნალისტს ერაყის სუნიტური საქველმოქმედო ფონდის ხელმძღვანელმა ახმედ ალ-სამარაიმ.

"შიიტების მიერ მართულ რეჟიმს ნებისმიერი სიმბოლოს დაბრუნების ეშინია, რომელსაც აფეთქებებისა და მკვლელობების ორგანიზატორთა შორის აჟიოტაჟის გამოწვევა შეუძლია", - ნათქვამია სტატიაში.

სუნიტები კი ხელისუფლების უკმაყოფილებასა და ალაჰის რისხვას უფრთხიან: შეიხ სამარაის თქმით, ყურანის სისხლით დაწერა ისლამით აკრძალულია. წიგნი სამმაგ საკეტში ინახება: ერთი გასაღები სამარაის აქვს, მეორე პოლიციის უფროსს, მესამე კი ბაღდადის ერთ-ერთ რაიონშია. საცავში მნახველის შეშვება მხოლოდ საერთო გადაწყვეტილების საფუძველზეა შესაძლებელი.

წყარო/Source: http://www.ambebi.ge/msoplio/29846-sadam-khuseinis-siskhlith-datserili-yurani-erayis-politikur-problemad-iqca.html#ixzz2qTxdjUzL
  
სად გაქრა სადამ ჰუსეინის მილიარდები

    დიქტატორი სადამ ჰუსეინი სასამართლოს წინაშე წარსდგა. 2006 წლის 30 დეკემბერს მას ჩამოხრჩობით სიკვდილით დასჯა მიუსაჯეს. განაჩენი სისრულეში ბაღდადის ციხეში მოიყვანეს.



2003 წლის 18 მარტის ღამეს, ერაყში ამერიკელთა შეჭრამდე

ორი

დღით

ადრე

ბაღდადის ცენტრალურ ბანკთან ორი სატვირთო ავტომობილი გაჩერდა. ერთ-ერთში იჯდა ქვეყნის პრეზიდენტის ვაჟი კუსეი ჰუსეინი და მისი დაცვა. მან ბანკირებს მილიარდი დოლარის ოდენობის ნაღდი ფულის მანქანებში ჩატვირთვა უბრძანა. ისინიც ულაპარაკოდ დამორჩილდნენ და სატვირთოებში ჩამოდნები ჩაალაგეს, რომლებშიც მთლიანობაში 900 მილიონი დოლარი და 100 მილიონი ევრო იდო.



ანალოგიური რამ მოხდა ერაყის სხვა მსხვილ ქალაქებში. სადამ ჰუსეინის პირადი ბრძანებით ნაღდი ფულისა და ოქროს ამოღება ოპერატიულად განხორციელდა. სავარაუდოდ, სულ 5 მილიარდ დოლარზე მეტი იქნა გატანილი. ერთი დღით ადრე კი სადამის ნდობით აღჭურვილმა პირებმა ფული შვეიცარიის, ნიდერლანდებისა და ლიბანის ბანკების ანგარიშებიდან გაიტანეს. ერაყის პრეზიდენტი მსოფლიოს ერთ-ერთ უმდიდრეს ადამიანად ითვლებოდა, მაგრამ მისი ფული თვალის დახამხამებაში გაქრა.



სად და როგორ აორთქლდა ჰუსეინის ფული 21-ე საუკუნის მთავარ საიდუმლოდ ითვლება. როცა ამერიკელებმა სადამი დააკვეს, ად-დაურში მდებარე მის სამალავში მხოლოდ 750 ათასი დოლარი აღმოაჩინეს. არადა, მისი ქონება სულ მცირე 40 მილიარდ დოლარად იყო შეფასებული. აქედან, მარტო შვეიცარიის ბანკებში არსებულ ანგარიშებზე 6 მილიარდი ირიცხებოდა. სხვა წყაროები კიდევ უფრო შორს მიდიან და აცხადებენ, რომ დიქტატორი 100 მილიარდ დოლარზე მეტი ღირებულების კაპიტალს ფლობდა. ანუ, იგი უფრო მდიდარი იყო, ვიდრე ბილ გეითსი და ბრუნეის სულთანი ერთად აღებული. 



აღსანიშნავია რომ სადამს „დანაზოგი“ ჰქონდა, როგორც ნაღდი ფულისა, აქციებისა და

უძრავი ქონების, ასევე ოქროს და პლატინის ზოდების, გადამუშავებული და გადაუმუშავებელი ალმასის სახით.



კაცმა რომ თქვას, გასაკვირი არაფერია. ჰუსეინის ოჯახი ხომ ერაყული ნავთობის ექსპორტს აკონტროლებდა და დიდძალ შემოსავალს იღებდა. გარდა ამისა, ერაყში მომუშავე ნებისმიერი უცხოური კომპანია სადამის ვაჟებს უდეის და კუსეის „ბაზარზე შესვლის“ ნებართვისათვის 100 ათას

დოლარს და შემდეგ მოგების 3 პროცენტს უხდიდა. ამასთან, ჰუსეინის ოჯახი პირად შემოსავალს იღებდა ქვეყნიდან თამბაქოს ნაწარმის, ფორთოხლის და ა.შ. ექსპორტიდან. თუ გავითვალისწინებთ, რომ სადამი ერაყის სათავეში 1968 წლის გადატრიალების შემდეგ მოვიდა და ქვეყანას 35 წელი მართავდა, მართლაც დიდძალ კაპიტალს დააგროვებდა. იმდენს, რომ რომან აბრამოვიჩის მოსამსახურედ დაქირავებას შეძლებდა.



ცხადია, სანამ სიკვდილით დასჯიდნენ, სადამი არაერთხელ დაკითხეს მისი კაპიტალის ადგილ-სამყოფელის შესახებ, მაგრამ ეგრეც ვერაფერი დააცდევინეს. არსებობს ორი მთავარი მოსაზრება. ერთს იორდანიაში მივყავართ, სადაც დიქტატორის გოგონა რაგადი და პირველი ცოლი საჯიდა მეფის პირად სტუმრებად ითვლებიან და მდიდრულ ვილაში ცხოვრობენ. მართალია, ინტერპოლმა მათი დაკავების ორდერი გასცა, მაგრამ ეს არავის ანაღვლებს. არსებობს მოსაზრება, რომ მათ უსაფრთხოება დიდძალ თანხად იყიდეს.



როგორც ცნობილია, სადამის ორი ვაჟი უდეი და კუსეი 2003 წლის 22 ივლისს მოსულში ამერიკულმა სპეცდანაყოფმა გაანადგურა. მესამე, უმცროსი ვაჟი, 27 წლის ალი ჰუსეინი და დედამისი, სადამის მეორე ცოლი სამირა შახბანდერი კარგა ხანს იძებნებოდნენ. არადა, სამირა ოჯახის ხაზინადარად ითვლებოდა. როგორც ცნობილია, სადამ ჰუსეინს მას შემდეგ მიაკვლიეს, რაც ისრაელის დაზვერვამ დააფიქსირა მისგან ბეირუთში მყოფი სამირასადმი სატელეფონო ზარი. მაგრამ დედა-შვილის კვალს მაინც ვერ მიაგნეს.



კიდევ ერთი მოსაზრების მიხედვით კი ჰუსეინის მილიარდები რუსეთში გადაიქაჩა. მართალია ეს ასეა

თუ

არა,

დანამდვილებით არავინ იცის, მაგრამ ბევრი თვლის, რომ სწორედ სადამის ფულის დამსახურებაა მოსკოვში არსებული სამშენებლო ბუმი.